Η Ένωση Φυλής Χολστάιν Ελλάδας (Ε.Φ.Χ.Ε) επανειλημμένα είχε εκφράσει τις ανησυχίες της για την πορεία του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα στη χώρα μας και ιδιαίτερα της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας, καθώς είναι ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται τα μέλη μας. Είναι ένας τομέας κυριολεκτικά εγκαταλελειμμένος από την πολιτεία, χωρίς μέριμνα για την ανάπτυξη ή έστω τη διατήρησή του.

Τα τελευταία χρόνια, παρά τις αντίθετες προσδοκίες πολλών από εμάς, ο κλάδος μας δέχτηκε μια ανηλεή επίθεση με όλα τα μέσα. Ένα μπαράζ μέτρων, που εκτίναξε το κόστος παραγωγής (εφορία, ασφαλιστικό, κόστος ενέργειας, ασφάλιστρα, εισφορές αλληλεγγύης κ.α.) ενώ παράλληλα δεχόταν και δέχεται μία απαράδεκτη επίθεση συμπίεσης των τιμών από τις γαλακτοβιομηχανίες.

Η μέση τιμή του γάλακτος για τον παραγωγό αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να γίνει από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, όταν το κόστος παραγωγής, το οποίο δεν εξαρτάται από τον παραγωγό αλλά κυρίως από την πολιτεία, είναι μακράν το πρώτο στην Ευρώπη. Κοντά σε όλα αυτά επί υπουργίας του κ. Ευάγγελου Αποστόλου τροποποιήθηκε ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών, ούτως ώστε το «ελληνικό» γιαούρτι (που θα έπρεπε να είναι η ναυαρχίδα των προερχόμενων από την γαλακτοπαραγωγό αγελαδοτροφία προϊόντων) να μπορεί να παρασκευάζεται από οποιοδήποτε γάλα, χρησιμοποιώντας ακόμα και σκόνες ως σταθεροποιητικούς παράγοντες.

Είχαμε τονίσει τότε ότι αυτό αποτελεί την ταφόπλακα της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. Το ό, τι δεν επαρκούσε το Ελληνικό γάλα για να καλύψουμε την εγχώρια ζήτηση σε γιαούρτι καθώς και την αυξανόμενη ζήτηση για εξαγωγές, όπως έλεγαν οι γαλακτοβιομηχανίες, ήταν μια φαιδρή δικαιολογία γι’ αυτήν την τροποποίηση. Και λέμε «φαιδρή», διότι, όπως τονίσαμε και τότε, αν η πρωτογενής σου παραγωγή δεν αρκεί, είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να την αυξήσεις κι όχι για να την καταστρέψεις. Όπως και έγινε!

Ο διάδοχος του κ. Ευάγγελου Αποστόλου, ο κ. Σταύρος Αραχωβίτης, όπως και η υπεύθυνη υφυπουργός για θέματα Κτηνοτροφίας κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου, όταν ανέλαβαν, αφού δήλωσαν ότι κατανοούν πλήρως το πρόβλημα στις, μεταξύ μας συναντήσεις, υποσχέθηκαν την άμεση τροποποίηση του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, όσον αφορά στο ελληνικό γιαούρτι ούτως ώστε υποχρεωτικά να παρασκευάζεται από ελληνικό γάλα. Επιπλέον, ότι θα σχηματιστεί κι ο φάκελος για την κατοχύρωση του ελληνικού γιαουρτιού.

Τι πιο φυσικό άλλωστε, ένα προϊόν, που έχει συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση στις διεθνείς αγορές κι ονομάζεται ελληνικό, να παρασκευάζεται φυσικά με την ελληνική τεχνοτροπία και την ελληνική πρώτη ύλη; Τονίσαμε ότι αυτό από μόνο του, χωρίς άλλα ιδιαίτερα μέτρα θ’ αποτελούσε εφαλτήριο για την ανάπτυξη της ελληνικής αγελαδοτροφίας διότι θα μπορούσε ν΄ αυξήσει σημαντικά την ζήτηση της πρώτης ύλης με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δυστυχώς, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις τους ότι τον Ιανουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο θα γίνει η τροποποίηση στον Κώδικα, δεν έγινε κι ακόμη περιμένουμε το φάκελο.

Φτάνουμε στο σήμερα με τον παραγωγικό κόσμο να είναι βυθισμένος στην αβεβαιότητα, αν όχι στην απελπισία. Πολύ φοβόμαστε ότι ο κλάδος μας τείνει να εκλείψει. Εξάλλου οι όποιες ενδεχόμενες αλλαγές δεν μας γεμίζουν με αισιοδοξία. Ποιος άλλωστε ξεχνά την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ του κ.Κωστή Χατζηδάκη. Έχουμε επανειλημμένως με επιστολές μας (οι οποίες είναι στη διάθεση του καθενός) τονίσει ότι το θέμα της πρωτογενούς παραγωγής δεν είναι θέμα κομματικό, αλλά εθνικό. Ό,τι θα έπρεπε όλοι μαζί (πολιτεία, εργοστάσια, παραγωγοί , καταναλωτές) να καθίσουμε να συζητήσουμε και να βρούμε τρόπο, ώστε και την παραγωγή μας ν΄ αυξήσουμε, τουλάχιστον σε επίπεδο επάρκειας, και να προστατέψουμε τα θαυμάσια προϊόντα, που είμαστε σε θέση να παραγάγουμε και να σταματήσει η συνειδητή ή μη εξαπάτηση του καταναλωτή. Είχαμε ζητήσει να μπουν κανόνες στη χρήση των τοπωνυμίων στα προϊόντα (π.χ. τι είδους ελληνικό κασέρι μπορεί να είναι λ.χ. ένα προϊόν, που παρασκευάζεται αποκλειστικά από μπασκί Δυτικής Γερμανίας ή Βουλγαρίας;).

Η Ε.Φ.Χ.Ε. τα τελευταία 10 χρόνια καταθέτει συνεχώς προτάσεις. Είναι εξάλλου η μοναδική επιστημονική οργάνωση παραγωγών, η οποία επεξεργάζεται συνεχώς τα στοιχεία της πορείας του τομέα μας. Πάντα όλοι μας άκουγαν, λαμβάναμε υποσχέσεις αλλά μέχρις εκεί. Όλο αυτό το διάστημα μόνο ένας αναπληρωτής υπουργός είχε την ευθιξία να παραιτηθεί, όταν τα μέτρα, που έπαιρνε η τότε κυβέρνηση με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, είχαν καταστροφικές συνέπειες για τον κλάδο μας.

Το κλείσιμο του εργοστασίου της NESTLE μοιάζει ως μια φυσιολογική συνέπεια της κρίσης του κλάδου, της λογικής και της εμμονής, επίσης, των ελληνικών εργοστασίων να επιμένουν στην εισαγωγή της πρώτης ύλης (γιατί τους έρχεται φθηνότερα όπως λένε) αγνοώντας ότι, αν τον Έλληνα τον συνηθίσεις στην εισαγόμενη πρώτη ύλη, δεν θα έχει πρόβλημα να προτιμήσει το τελικό εισαγόμενο προϊόν. Αυτό δεν αποτελεί αναφορά στο Γάλα Βλάχας αλλά γενικότερα.

Εάν δηλαδή έχεις μια εμμονή στο συμπύκνωμα και όχι στην εγχώρια πρώτη ύλη, αν προσπαθείς συνεχώς για λόγους πρόσκαιρου ενδεχόμενου κέρδους, να εξομοιώσεις το φρέσκο γάλα με το γάλα μακράς διάρκειας ζωής, αν τα επιδόρπια τα ονομάζεις γιαούρτια, αν βάλεις στο ίδιο ψυγείο με τα γάλατα, διάφορα εκχυλίσματα από καρύδες, αμύγδαλα, φουντούκια κτλ., διαφημίζοντας τις ευεργετικές ιδιότητές τους  και προσπαθώντας να τα προωθήσεις εις βάρος του γάλακτος, γιατί έχουν πιθανόν μεγαλύτερο κέρδος, θα έρθει η ώρα, που σε μια κοινωνία που είναι σε κρίση και συρρικνώνεται κάθε μέρα καταναλωτικά, ν’ αντιμετωπίσεις τις συνέπειες των επιλογών σου.

Τα θέματα είναι πάρα πολλά και δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα Δελτίο Τύπου. Το ό,τι η Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε 4% αύξηση των εξαγωγών και 12% των εισαγωγών της χώρας μας, θα πρέπει ειδικά σε μία χώρα, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, όπως η δική μας, να σημάνει συναγερμό. Όποιοι και να εκλεγούν στις επικείμενες εκλογές, θα πρέπει να σκύψουν πάνω στο πρόβλημα, με σκοπό να βρεθεί λύση το συντομότερο δυνατό.

Και η λύση είναι μία. Αυξάνουμε την παραγωγή μας και προωθούμε τα προϊόντα μας.